taartrecept en winterwarme dagen

In mijn vorige post had ik beloofd het recept te geven van de taart die ik geregeld maak. Het is een banoffee taart. Een taart die niet in de oven gebakken hoeft te worden en altijd lukt. Als je van banaan en karamel houdt, is dit de ultieme taart. Hier komt het recept:

Ingrediënten;

1 blikje gecondenseerde melk ( in de supermarkt staat het meestal bij de oosterse produkten)
150 gram digestive biscuitjes
75 gram boter
4 bananen
400 ml slagroom
8 theelepels poedersuiker
2 zakjes klopfix van dr. Oetker
pure chocolade om over de taart heen te decoreren

Werkwijze

Zet het blikje gecondenseerde melk in een pan met water en zorg dat hij goed onder water staat. Laat het 3 uur zachtjes koken en zorg dat het blikje onder water blijft staan, anders kan het blikje uit elkaar klappen en dat willen we natuurlijk niet. Laat het nu afkoelen.  De melk is nu in een karamel veranderd.

Smelt de boter op een zacht vuurtje. Maal de biscuitjes fijn en doe ze bij de gesmolten boter. Verdeel dit mengsel over een ingevette taartvorm. Laat dit minimaal een half uurtje opstijven in de koelkast.
Smeer de inhoud van het blikje uit over de taartbodem. Schil de bananen en snij ze in plakjes en verdeel ze over de karamel.
Klop de slagroom stijf met de poedersuiker en klopfix. Bedek de taart metde slagroom en rasp er eventueel nog wat chocolade overheen.
Eet smakelijk.

Ik maak de karamel meestal de dag van tevoren. Je kan eventueel ook meerdere blikjes tegelijk doen, want het blijft een hele tijd goed.

Het recept had ik van internet.  Momenteel ben ik een soort verslaafd aan Pinterest. Ik deed er eerst weinig mee, omdat ik niet helemaal door had hoe het werkt.  Maar sinds vorige week kwam ik er achter dat het niet alleen maar mooie plaatjes zijn op Pinterest, maar dat de recepten er bij staan. Ja, dan wordt het voor mij een heel stuk aantrekkelijker hihi.

Nu de Sint weer naar Spanje is vertrokken wordt het zachtjes aan tijd om de Kerst in huis te halen. Op andere blogs zag ik al dat de meesten niet echt iets hebben met een overdadig gedecoreerd huis. Nou, ik kan jullie geruststellen: ik ook niet :)
Gisteren heb ik een kerstboom gekocht. Alleen wordt die niet neergezet in een pot, maar knip ik hem in stukken en zet hem in de kruik op de zuil. Dat had ik vorig jaar ook.  Toen kocht ik eerst dennentakken en zette die in de zuil, maar die kwamen amper boven de rand uit hihi   Kon ik daarna alsnog een kerstboom kopen en in stukken gezaagd in de kruik zetten. In mijn volgende post zal ik het laten zien, want ik ben er momenteel nog mee bezig.

In december zijn er overal gezellige open dagen in woonwinkels. Komende week is er een bij een leuke winkel in mijn woonplaats.

Het is bij Vive La,  Nijverheidsweg 1 in Giessenburg.
De winterwarme dagen zijn op:
donderdag 11 december    10.00 - 17.00 uur
vrijdag 12 december          10.00 - 20.00 uur
zaterdag 13 december        10.00 - 17.00 uur
Het team heeft er zin in, wie weet zie ik jullie daar.

vive la

vive la

Liefs, Martine

weer terug in blogland

Na een hele lange afwezigheid van ruim een half jaar eindelijk weer een berichtje van mij. De afgelopen tijd had ik geen tijd en zin om te bloggen wegens gezondheidsredenen. Ik heb heel lang zitten verzinnen of ik nu wel of niet hierover iets op mijn blog zal zetten, omdat op het wereldwijde web alles te zien is en Pietje ( nou ja, zal wel een andere naam zijn, want een Hollandsere naam dan Piet bestaat er niet hihi)  in Verweggistan kan lezen wat er met mij aan de hand is. En dat hoeft van mij eerlijk gezegd niet. Maar omdat ik op verschillende blogs las dat ik met ernstige gezondheidsproblemen te maken heb en er al gevraagd werd of ik een kwaadaardige ziekte had waar veel vrouwen helaas mee te maken hebben, zal ik een klein stukje uit de doeken doen.

Nee, ik heb niet met die vorm te maken. Maar helaas wel met die kwaadaardige ziekte en bij mij is er jammer genoeg ook het een en ander geamputeerd. Laten we het er op houden, dat ik nu 1 oog tekort kom en dat is even wennen. Maar gelukkig went dat snel en heb je ook geen keus. Voor de rest gaat het, naar omstandigheden, heel goed met mij.
Bij deze wil ik ook de blogsters en volgers die er van af wisten, omdat ik via facebook regelmatig contact heb, bedanken voor hun attente kaartjes, kadootjes.en berichtjes. Daar knapt een mens van op.

Maar nu iets heel anders. In mijn vorige post zou ik het recept geven van die taart. Nog even geduld, Deze week is er hier in huis iemand jarig en dan wordt hij weer gemaakt, dus in mijn volgende post zal ik hem zeker plaatsen.

Omdat ik de laatste tijd weinig inspiratie had, heb ik momenteel weinig leuke foto's om te plaatsen. Maar om het toch een beetje op te leuken, heb ik vanmiddag even snel wat foto's gemaakt. Niet bijzonder, maar anders wordt het zo'n kaal stukje tekst :}

Zat ik afgelopen weekend nog buiten met een glas rose aan de tuintafel, nu zit ik met een kop herfstthee binnen en waait de wind rondom het huis en zie ik de bladeren wel heel snel van de boom vallen. Ach, ook wel weer leuk.

Hier in huis zijn we bezig met de gang. Omdat die nogal gedateerd was, vanillegeel, werd het hoog tijd om hem aan de rest van ons interieur aan te passen. Hier alvast een klein tipje van de sluier, Alhoewel ik nu zie dat de foto wel erg overbelicht is :)

tot de volgende keer en als het goed is, ben ik dan wat sneller met het plaatsen van een nieuwe post.
liefs, Martine

de keuken is klaar.

De keuken is alweer een tijdje klaar en volop in gebruik. We zijn nog steeds erg blij dat we deze klus gedaan hebben, want een iets grotere keuken is toch wel erg lekker.  Op de foto's was het haast niet te zien, maar het was echt vrij smal, vooral als je met meerdere personen in de keuken stond.


De deurtjes ( of houten planken, zoals iemand het noemde) zijn van gedroogd steigerhout. Die hebben we bewerkt met verniswas in 2 kleuren.. Ik moet zeggen dat ik van de hele keuken, het kiezen en uitzoeken wat geschikt is voor de deurtjes, het moeilijkste vond.

Het werd al gauw te grijs of te donker. Dan had ik weer iets van niet afwasbaar was en nog van die toestanden waar ik niet blij van werd. We wilden  de deurtjes niet te donker, omdat het aanrechtblad, het verfwerk en de vloer ook al wat donkerder zijn, maar het moest wel bij de stijl passen waar wij van houden.
Ik moet zeggen dat het me heel goed bevalt. Bij de geverfde deurtjes kreeg ik al snel beschadigingen door mijn ringen.

Al het verfwerk is in dezelfde kleur. Zowel de zijkanten van het keukenblok, de muren en de schouw zijn in de kleur As van Carte Colori.  Toen ik eind augustus bij de Violier in Bennekom was, liet Wulf zien dat ze met een speciale kleurkaart kwamen.  Ik was gelijk verliefd op 2 kleuren, As en Corno en wist gelijk dat ik er een keer iets mee wilde doen. De kleur As is een warme tint, het is geen grijs en geen bruin. Normaal vind ik een kleur niet gelijk goed, meestal vind ik hem te groenig of te blauwig, maar deze gaf bij ons gelijk het Wow-effect.

Op de vloer hebben we chinees of vietnamees hardsteen.  Ik weet het eerlijk gezegd niet meer. Ik zal het op de bon vast terug kunnen zien, maar de verkoper vertelde het verschil in belgisch, vietnamees en chinees hardsteen.  Dat is vooral een prijsverschil en geen kwaliteitsverschil vertelde de verkoper :)
De kleine waalvorm van de steentjes maakt het in onze kleine keuken speels.

Het aanrecht is van beton cire. Het lijkt op beton en is in verschillende kleuren verkrijgbaar.  Mijn man heeft het zelf opgebracht, maar je kan het ook op laten brengen.  Het is niet moeilijk om zelf te doen als je een klein beetje handig bent. 

Op de bovenstaande foto lijkt het hout heel vlekkerig, in het echt is het niet zo. Tja Martine, een fotocursus zal geen kwaad kunnen ;)

Nu de keuken klaar is, wordt er natuurlijk volop gekookt en gebakken.  Meestal maak ik in het weekend een taart. Dat vind ik altijd leuk om te doen, als het me maar niet te veel priegelwerk kost.  Dus een cupcake versieren of een marsepeintaart is aan mij niet besteed.  Zo kan ik ook altijd jaloers worden op een zelfgemaakte appeltaart waar iemand echt hele kleine stukjes appel voor gesneden heeft. Bij mij zijn het altijd flinke stukken appel, want daar heb ik het geduld dan weer niet voor en moet dat ding van mij zo snel mogelijk in de oven. Want opeten vind ik een nog groter feest 

Ook broodbakken vind ik leuk. Ik deed dat hiervoor altijd in de broodbakmachine, maar er kwam altijd zo'n strak rechthoekig broodje uit met een gat onderin van de kneedhaak.  En omdat het oog toch ook wat wil en ik robuuste broden toch net wat leuker vind om te zien, doe ik het nu anders.  Het kneed en rijswerk mag mijn broodbakmachine nog doen, maar het afbakken gaat in de oven. Nu heb ik tenminste een leuk robuust brood. Leuk om te zien en lekker.

Zo, ik ga weer even verder en even het onderstaande blikje een paar uur in een pan leggen.

 Uit dit blikje met gecondenseerde melk ( jakkes ) komt dan een waanzinnig lekkere caramel waar ik later in de week een taart mee maak. Ik zal dan wat foto's maken en in mijn volgende post er het recept bij vermelden.  Het is erg makkelijk en er komt geen oven aan te pas. Lukt altijd dus :)

Even nog een kleine toevoeging.  De keuken is helemaal door mijn man gedaan, dus er zijn geen loodgieters, schilders, timmerman,  tegelzetters of wat dan ook aan te pas gekomen. Dit scheelt echt enorm veel geld, anders zouden we dit ook nooit gedaan hebben !!!


Tot de volgende keer,
liefs Martine

inspiratieirritatie

Leuk woord voor galgje, inspiratieirritatie. Ik weet eigenlijk geen eens of het een echt woord is, ik denk het niet, want er verschijnt een rood balkje onder het woord. Maar eigenlijk vind ik het wel een grappig woord. Het schoot me te binnen terwijl ik deze post aan het schrijven ben ( niet met de hand hoor, gewoon lekker een eind weg tikken op de toetsen).

Nou zullen jullie misschien denken wat dit nu weer voor woord is.  In Blogland doe je heel veel inspiratie op, ik ook en vind het nog steeds leuk. Alhoewel het bij mij soms wat minder is, omdat ik de tegellijm enz al wat langer gebruikte, haal ik daar niet echt inspiratie op uit tegellijm en muurvullerposten.  Ik reageer dan ook niet altijd bij iedereen.  Ik vind alle blogposten hartstikke leuk en lees ze allemaal grotendeels. Bij sommigen scroll ik dan gewoon wat eerder weg, prima toch? Als je dan de zoveelste post over muurvuller tegen kom, kan je soms wel eens denken: daar heb je er weer een. En er zijn verfkleuren die momenteel erg veel voorbijkomen.  Ik heb zelf hier kleurenkaarten liggen en weet dat er nog heeeeeel veeeeeeel andere mooie kleuren zijn.
Soms word ik een beetje melig van de blogposten over de muurvuller enz.  Met sommige blogsters heb ik email contact en moeten we af en toe wel eens lachen om de dingen die teweeg worden gebracht door het bloggen. Ik noem het soms schaapjesgedrag.  En eigenlijk vind ik dat een leuk woord en is bloggen ook om inspiratie op te doen. Dus voel je a.u.b. niet beledigd.
Afgelopen zondag heeft Debby van Happy Living een post geplaatst, gewoon een eerlijke mail.  Ik verbaas me over de heftige reacties die zij krijgt als zij eerlijk wat zegt.  Ik heb een reactie geplaatst bij haar en ook mailcontact gehad. Die mail staat ook bij haar reactie.  Als je goed kijkt zie je wel welke die van mij kan zijn hi hi . Ik vind het heel vervelend dat sommige mensen zich zo snel aangevallen voelen  en een blogster zo bedreigen met haatmail. Het is haar eigen blog, iedereen mag er op zetten wat hij wil, maar als iemand zich op zijn tenen getrapt voelt, wordt er wel heel heftig gereageerd. Zo beweert een anonieme reactie dat ze mediageil is.  Nou ja zeg, waar gaat dit over? We leven in een democratisch land en op je eigen blog mag je zeggen wat je wilt.  Je hoeft toch niet allemaal mee te lopen met de meute? Liever niet zeg, wat zou het dan saai zijn.    . Het is niet verplicht om een blog te lezen. Dat lijkt me dan zonde van je tijd:
Zo, dat is er uit. Ieder moet maar lekker zijn ding doen en blijven doen, maar misselijkmakende reacties die vind ik niet in deze interieurblogs thuishoren, we zijn niet met politiek bezig:)

In de keuken is het bij ons zo goed als klaar.  Ik probeerde zojuist een foto te maken, maar het is te zonnig ( geeft niets hoor, als dat het enige nadeel is van die zon hi hi) om een goede foto te maken.

Op deze foto krijg je een beetje het idee hoe het geworden is.  Volgende keer zal ik er wat meer over vertellen.
Tot horens en laten we a.u.b. wat meer respect voor elkaar hebben.

liefs, Martine

Werk in uitvoering

foto van internet

Momenteel ben ik weinig op mijn blog te vinden. Het is niet dat ik niets doe hoor, integendeel eigenlijk.  Maar we zijn momenteel bezig aan een verbouwing van de keuken. De keuken wordt een stukje groter, omdat we er een stuk van de hal bij getrokken hebben.

Wat eigenlijk begon als een flinke ergernis wat er op de keukenmuur zat en daarvoor niet echt geschikt is, mondde uit in een totale verbouwing van de keuken.  Als je dan toch aan de slag gaat, dan een keer helemaal goed met alles wat je al heel lang op je wensenlijst had staan.. Zoals een groot fornuis met eindelijk een grote oven. Ik kan zeggen dat ik daar enorm blij mee ben. Want als je een combi-magnetron gewend was, en van bakken houdt, is dit best een vooruitgang. Ik werd er niet echt blij van om amper een cake te kunnen bakken in de vorige oven. Die klapte constant tegen de zijkant. Als we pizza aten, waren we een tijd bezig, want elke keer slechts 1 pizza in de oven schiet ook niet echt op :)

Kortom, we zitten niet stil. Jammer genoeg duurt een verbouwing altijd veel langer dan je gepland had, want het wil wel eens tegenzitten met leidingen omleggen en granol wat je ineens tegenkomt op een muurtje en er toch echt afgehakt moet worden..
Ik zal jullie niet opzadelen met foto's van de troep in huis , maar ik zal vast een klein beetje de sfeer laten zien die het gaat worden.
Ik hoop dat het zeer binnenkort af is en dan zal ik het laten zien. Deze week gaan we de deurtjes vervangen door stoere houten exemplaren.

Ik wens iedereen alvast een fijne week,
liefs, Martine