Mooi serviesgoed

Wat was het vandaag weer een heerlijk weertje. Vanmorgen zag het er hier wat mistig en somber uit, dus ik dacht dat het gedaan was met het fraaie lenteweer.  Maar gelukkig ging vanmiddag de zon weer lekker fel schijnen.  Erg leuk voor de woensdagmiddag, want dan zijn mijn dochters vrij van school.  Met de jongste vanmiddag even naar de juwelier geweest, want ze wilde gaatjes in haar oren. Dat was zo gebeurd, dus daarna kon ik lekker een poosje buiten zitten. Even een beetje een bruin kleurtje opdoen van de zon.  Afgelopen zondag had ik een beetje bruin zonder zon opgedaan op mijn gezicht, maar dat was geen succes.  Wat ik fout gedaan heb weet ik niet, had van tevoren gescrubd, maar het resultaat was vrij vlekkerig.  Daarom pik ik nu af en toe maar wat mee van de echte zon.

Ik ben al sinds ons trouwen 21 jaar geleden helemaal weg van serviesgoed.  Ik begon een jaar of 17 geleden met Rose Chintz van Johnson Brothers, een schattig roomwit servies met oudroze rozen.  Dit servies kwam je toen veel in de Ariadne tegen.  Daarna ging ik Queen's plain verzamelen van Wedgewood. Niet veel later kwam het Emma Bridgewater servies, Toast and Marmalade ( met de zwarte letter).

 Dit servies vonden we zo mooi dat ik het andere servies toen verkocht heb en alleen nog maar Emma ging verzamelen.  We reden stad en land af voor mokjes, theepotten enz.  We zijn toen zelfs naar de fabriek in Engeland geweest.  Verschillende vriendinnen kregen ook het 'bridgewater'  virus en zo gingen we nog wel eens een dagje bridgewatershoppen.  Ik dacht dat ik nooit meer wat anders zou willen.
Maar toen werd vorig jaar hier een hele leuke woonwinkel geopend, die o.a. Carte Colori , Hoffz enz verkoopt en daar stond ook serviesgoed.   Ik vond het zo mooi, maar het was wel wit.  En ik had altijd gezegd dat ik nooit meer wit servies wilde, want dat vond ik veel te koel wat kleur betreft.  Maar toch bleef ik elke keer als ik in die winkel was naar dat servies kijken en na een poosje heb ik een mok en een beker gekocht.  Eenmaal thuis moest ik wel even wennen, want het staat absoluut niet bij het cremekleurige bridgewater.   Maar ik ging het witte servies steeds mooier vinden en vond het ook lekker fris staan.  Manlief vindt het ook een mooi servies.  Dus had ik besloten om van Emma Bridgewater alleen nog de gebruikte onderdelen te houden en de rest wat alleen voor de sier in de kast staat, te verkopen via marktplaats.  Van de opbrengst heb ik weer nieuw serviesgoed gekocht.  Ik kan elke keer weer helemaal blij zijn als ik weer een mok of schaaltje heb gekocht.

Het servies heet Bellini.   Het is hier in mijn dorp te koop bij Tebbe en ook bij de Stamkamer in Lienden. Die hebben het ook in een taupekleur.  Als dit servies je bekend voorkomt en je weet waar het nog meer te koop is, laat het me dan weten, want ik ben gek op serviesshoppen.

een lieve groet van Martine